4η ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ. Ζωντανή συζήτηση με ταξικό περιεχόμενο, σε πλήρη αντίθεση με τα συνέδρια της άδειας καρέκλας

Λεπτομέρειες
Δημοσιεύτηκε στις Σάββατο, 26 November 2016 21:16

Από την αυθόρμητη αλληλεγγύη στους πρόσφυγες στην καταδίκη των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων

Θόδωρος Ασλανίδης, πρόεδρος Εργατικού Κέντρου Λέσβου

«Τα τελευταία δύο χρόνια και ιδιαίτερα πέρσι, η Λέσβος αποτέλεσε σημείο αναφοράς. Ηταν το ότι δέχθηκε το κύριο προσφυγικό κύμα, αλλά και η αλληλεγγύη που έδειξαν οι κάτοικοι του νησιού. Αλληλεγγύη ταξική, εκατοντάδες εργαζόμενοι καθημερινά, που πρωτοστατούσαν στα χωριά και στην πόλη της Μυτιλήνης με στόχο να απαλύνουν όσο μπορούν τον πόνο των δοκιμαζόμενων προσφύγων και μεταναστών.

Το Εργατικό Κέντρο, ταξικά σωματεία και μια σειρά φορείς πρωτοστάτησαν, αναπτύξαμε δράση, καταφέραμε να συναντηθούμε με πολλούς εργαζόμενους, οι οποίοι κάνουν ένα βήμα παραπέρα από το προσφέρω ένα πιάτο φαΐ, ένα ζεστό ρούχο, στο καταδικάζω τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις που γεννούν τον ξεριζωμό λαών, δεν δέχομαι το Αιγαίο να γίνει υγρός τάφος παιδιών, καταγγέλλω τη δράση των ΜΚΟ.

Η δράση που αναπτύξαμε, ανέβασε το κύρος του ΠΑΜΕ, του Εργατικού Κέντρου, των ταξικών σωματείων, με αποτέλεσμα νέα σωματεία, σωματεία που δεν είχαμε επαφή, δειλά - δειλά να προσεγγίσουν, να κάνουν δική τους υπόθεση τη δράση, συμμετέχοντας με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.

Ενα ακόμα θετικό είναι ότι - κόντρα σε ένα επικίνδυνο κλίμα, καθαρά φασιστικό και ρατσιστικό, που προσπάθησαν να σηκώσουν μερικοί νοσταλγοί του ναζισμού, αλλά και τα τοπικά, και όχι μόνο, ΜΜΕ - οι εργαζόμενοι γύρισαν την πλάτη σε αυτές τις φωνές, στο δηλητήριο που χύνουν καθημερινά. (...)

Πρόσφατα αναπτύξαμε δράση - όπου όμως έχουμε πολλά βήματα να κάνουμε, με τους εργαζόμενους στο hot spot της Μόριας - είτε εργαζόμενους στα προγράμματα της κοινωφελούς εργασίας του ΟΑΕΔ, είτε στις ΜΚΟ. Καταφέραμε με τις παρεμβάσεις μας να σπάσουμε σε μεγάλο βαθμό αντιλήψεις περί αναποτελεσματικότητας των αγώνων. Συσπειρώσαμε κάποιους εργαζόμενους, καταφέραμε την καταβολή των δεδουλευμένων - είχαν φτάσει σχεδόν 3 μήνες απληρωσιάς - δημιουργήσαμε μια επιτροπή που ανέπτυξε αιτήματα που έχουν να κάνουν όχι μόνο με αυτά των εργαζομένων, αλλά και με τις συνθήκες διαβίωσης προσφύγων και μεταναστών.

Το γενικότερο κλίμα ήταν θετικό, οι περισσότεροι εργαζόμενοι αναγνώρισαν τη συμβολή του Εργατικού Κέντρου, του ΠΑΜΕ, έκαναν το βήμα, οργανώθηκαν στο σωματείο, συμφώνησαν με τη δημιουργία της επιτροπής.

Η πείρα, όμως, έδειξε ότι δεν επιμείναμε, ότι οι δεσμοί με τους εργαζόμενους πρέπει να μπολιάσουν. Μόλις πραγματοποιήθηκε η καταβολή των δεδουλευμένων, μερίδα εργαζομένων έκανε πίσω. Χρειάζεται να σκύψουμε από πάνω, να επιμείνουμε στη λειτουργία της επιτροπής, να δουλέψουμε όπως πρέπει με τους εργαζόμενους, για να κατανοήσουν την ανάγκη για συμμετοχή στο σωματείο και πλαισίωση της επιτροπής».

Πάλη για όλα τα θέματα που συνδέονται με το Προσφυγικό

Βάσω Βρυνιώτη, πρόεδρος Εργατικού Κέντρου Σάμου

«Ενα ζήτημα που καίει πραγματικά το νησί, όπως και τα υπόλοιπα νησιά του Αιγαίου, για το οποίο παλεύει το Εργατικό Κέντρο, είναι το Προσφυγικό, με όλες τις προεκτάσεις του: Από το ζήτημα της αλληλεγγύης στους πρόσφυγες και την εργατική τάξη της Συρίας και των υπόλοιπων λαών που πλήττονται, το ζήτημα του αντιιμπεριαλιστικού αγώνα και της στάσης της εργατικής τάξης απέναντι στο ζήτημα του πολέμου, μέχρι και τη νέα τροπή που έχει πάρει αυτή η κατάσταση, με την εμφάνιση ρατσιστικών, φασιστικών αντιλήψεων και οργανωμένων ομάδων από την άλλη.

Πριν ένα - ενάμιση χρόνο, κάναμε παναιγιακό συντονισμό Εργατικών Κέντρων και Νομαρχιακών Τμημάτων της ΑΔΕΔΥ για τους πρόσφυγες. Αρχίσαμε να οργανώνουμε την αλληλεγγύη, ενώ μαζί με τις Επιτροπές Ειρήνης αναπτύξαμε δράση, όπως π.χ. οι παναιγιακές ταυτόχρονες κινητοποιήσεις στα νησιά με την "αντιιμπεριαλιστική αλυσίδα ειρήνης" ενάντια στη δημιουργία ΝΑΤΟικής βάσης στην περιοχή.

Αυτή τη στιγμή, είναι καθήκον των σωματείων να ανοίξουν ακόμη πιο επίμονα και στοχευμένα το ζήτημα, να αναπτύξουν δράση με όποιες προεκτάσεις έχει φυσικά το θέμα αυτό: Αλληλεγγύη και απεγκλωβισμός των προσφύγων, αντιιμπεριαλιστική δράση, το ζήτημα του πολέμου, η αντιπαράθεση με τη Χρυσή Αυγή και το φασισμό, η στάση που πρέπει να έχει η εργατική τάξη για όλα αυτά.

Η δράση μας επεκτείνεται πλέον και σε ζητήματα εργαζομένων. Περίπου 150 με 200 άτομα εργάζονται, κυρίως με τα 8μηνα κοινωφελούς εργασίας του ΟΑΕΔ, στο hot spot της Σάμου. Πριν λίγες μέρες είχαμε συνέλευση στο ΕΚΣ και συγκροτήθηκε Επιτροπή Αγώνα, η οποία έχει σαν στόχο να καταπιαστεί με εργασιακά προβλήματα των εργαζομένων, αλλά ανοίγει και το ζήτημα των προσφύγων και της αντιιμπεριαλιστικής πάλης».

Η οργάνωση των μεταναστών εργατών κομβικό στοιχείο της συσπείρωσης νέων δυνάμεων

Γιάννης Τζαβάρας, πρόεδρος Συνδικάτου Τροφίμων - Ποτών Εύβοιας - Βοιωτίας

«Μέχρι και πριν μια πενταετία, το συνδικάτο συσπείρωνε δυνάμεις μόνο από 2-3 εργασιακούς χώρους. Ξεκίνησε μια δουλειά να απευθυνθούμε και αλλού στον κλάδο, σε άλλα εργοστάσια, να συσπειρώσουμε δυνάμεις και σε άλλους εργασιακούς χώρους, αξιοποιώντας όλες τις μορφές οργάνωσης. Ιδρύθηκαν τρία επιχειρησιακά σωματεία και μία επιτροπή του κλαδικού σε χώρο όπου υπάρχει εργοδοτικό σωματείο. Εχουμε τακτική παρουσία σε πολλούς χώρους δουλειάς, επιδιώκοντας την επαφή με τους συναδέλφους του κλάδου, με εξορμήσεις, περιοδείες, συνελεύσεις τμημάτων, συσκέψεις ανά χώρο δουλειάς, στα γραφεία του συνδικάτου, για να εξετάσουμε συγκεκριμένα ζητήματα του χώρου, επιδιώκοντας να εντάσσουμε στη δράση τους ίδιους τους συναδέλφους.

Με αυτή τη δράση ανακλήθηκαν απολύσεις, πάρθηκαν πίσω μειώσεις, λήφθηκαν μέτρα υγιεινής και ασφάλειας, πληρώθηκαν δεδουλευμένα, δόθηκαν άδειες που δεν δίνονταν, ρεπό, εργαζόμενοι που δούλευαν σε εργολάβο προσλήφθηκαν από την εργοδοσία, με κοινή κινητοποίηση όλων των συναδέλφων του χώρου κ.ά. Τα αποτελέσματα πάντα ήταν ανάλογα με το βαθμό συσπείρωσης των ίδιων των εργαζομένων. Το συνδικάτο είναι αναγνωρίσιμο από τους εργαζόμενους σε πολλούς εργασιακούς χώρους, το υπολογίζει και η εργοδοσία.

Σε έναν από τους εργασιακούς χώρους που δημιουργήθηκε επιχειρησιακό σωματείο, στον "ΖΟΥΡΑ", καταγράφτηκε μεγάλος αγώνας απέναντι στα σχέδια της εργοδοσίας. Ενας αγώνας που συνεχίζεται για πάνω από ένα χρόνο, ενώ σε συνδυασμό με τη δράση της ταξικής Ομοσπονδίας Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών, αυτός ο αγώνας αξιοποιήθηκε σε όλο τον υπόλοιπο κλάδο της Πτηνοτροφίας, πανελλαδικά.

Καταλυτικό ρόλο στη δράση που αναπτύχθηκε στον κλάδο είχαν οι μετανάστες εργάτες, κυρίως από το Πακιστάν και την Ινδία, αλλά και από άλλες χώρες. Ενάντια στην ξενοφοβία και το ρατσισμό, που επίσης ήταν στο στόχαστρο της δράσης μας, όπως και ο κύριος φορέας αυτών των απόψεων, η ναζιστική Χρυσή Αυγή.

Οι μετανάστες εργάτες μπήκαν στη μάχη με αυταπάρνηση, βοηθώντας στο σύνολο της δουλειάς. Από το να γίνει το Διοικητικό Συμβούλιο στο οποίο συμμετέχουν ως εκλεγμένοι, παρά τη δυσκολία της γλώσσας, η Γενική Συνέλευση, να φτιαχτεί ανακοίνωση στη γλώσσα τους, στην περιφρούρηση, στο άνοιγμα του συνδικάτου σε άλλους εργασιακούς χώρους του κλάδου αλλά και εκτός κλάδου.

Η δράση του συνδικάτου πήρε υπόψη της τα ιδιαίτερα προβλήματα των μεταναστών. Εγινε παρέμβαση στο ΙΚΑ Οινοφύτων για να ανανεώσουμε το βιβλιάριο ασθενείας παιδιού συναδέλφου, ετών 18, ενάντια στη ρατσιστική πολιτική που συνεχίζει και στηρίζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Σήμερα, αντιπροσωπεία των συναδέλφων μεταναστών συμμετέχει στις εργασίες της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΠΑΜΕ».

Φοβούνται αυτό που οργανώνουμε, φοβούνται την οργή και το θυμό της εργατικής τάξης

Βασίλης Πετρόπουλος, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ και της διοίκησης του Συνδικάτου ΟΤΑ Αττικής

Αναφερόμενος στις ίδιες τις εργασίες της Συνδιάσκεψης του ΠΑΜΕ, ο Β. Πετρόπουλος σημείωσε ότι αποτελεί μια ζωντανή διαδικασία συζήτησης «με όρους αγωνίας και προσπάθειας για το χτίσιμο σωματείων, για την επίλυση των προβλημάτων των εργαζομένων. Οχι με όρους συσχετισμών που φτιάχνονται με νοθείες και μηχανισμούς.

Τι σχέση έχει αυτή η διαδικασία με τα συνέδρια της νοθείας, τα συνέδρια της άδειας καρέκλας, τα συνέδρια των μηχανισμών, που οι συνάδελφοι που τα έχουν παρακολουθήσει ξέρουν πολύ καλά τι εννοούμε; Τι σχέση έχει με τα συνέδρια που τίποτα δεν περιμένει η εργατική τάξη; Εδώ είναι ένα εργαστήρι εργατικής δημοκρατίας και προβληματισμού, για το τι θα γίνει την επόμενη μέρα.

Η διαδικασία αυτή δεν είναι εύκολη. Θέλει κόπο. Είχε μανιασμένους εχθρούς. Να πω δύο από τις περιπτώσεις που ξέρω. Ο αντιπρόσωπος και πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στο Δήμο Πεύκης - Λυκόβρυσης, για να έρθει εδώ, είχε να αντιμετωπίσει το μηχανισμό του δημάρχου και τις δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Προκάλεσε μια συνέλευση όπου από τους 105 παρόντες οι 102 υπερψήφισαν τη συμμετοχή του σωματείου στη Συνδιάσκεψη του ΠΑΜΕ. Το ίδιο έγινε στην Καισαριανή, όπου οι δυνάμεις του ΜΕΤΑ προσπάθησαν να υπονομεύσουν τη συμμετοχή στη Γενική Συνέλευση, οι εργαζόμενοι όμως συμμετείχαν, η συνέλευση έγινε και ο συνάδελφος είναι εδώ αντιπρόσωπος.

(...) Γι' αυτές τις δυνάμεις τα σωματεία μπορούν να είναι αντιμνημονιακά, υπέρ του "όχι" στο δημοψήφισμα, υπέρ του εθνικού νομίσματος, αλλά όταν ακούνε για τον αντικαπιταλιστικό προσανατολισμό που πρέπει να έχουν τα σωματεία, βγάζουν φλύκταινες και αρχίζουν την επίθεση».

Ακόμα, απαντώντας στην αντίληψη περί «αναποτελεσματικότητας των αγώνων», σημείωσε:

«Η κυβέρνηση και το κεφάλαιο ετοιμάζουν σήμερα την αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου, να δυσκολέψουν την απεργία. Μα γιατί να δυσκολέψουν μια απεργία που δεν έχει κόσμο, που ο άλλος είναι στον καναπέ του, αδιάφορος κ.λπ.; Τι φοβούνται; Φοβούνται αυτό που περιγράφουμε ότι έρχεται, φοβούνται αυτό που οργανώνουμε, φοβούνται την οργή και το θυμό, φοβούνται το θηρίο που λέγεται εργατική τάξη. Φοβούνται το ταξικό κίνημα, που το βλέπουν να ριζώνει και να βάζει πόδι σε χώρους δουλειάς. Φοβούνται την επιμονή μας να χτίσουμε σωματεία παντού, σχολεία της ταξικής πάλης, που θα παλεύουν για τα καθημερινά και θα οργανώνουν την ανατροπή. Ας κάνουμε τα όνειρά μας εφιάλτες τους».

Διεθνής απήχηση της δράσης του ΠΑΜΕ

Συζήτηση με τέσσερις αγωνιστές συνδικαλιστές που συμμετείχαν στην 4η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη την περασμένη βδομάδα

Η διεθνής αναγνώριση του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου εκφράζεται και από τη μαζική συμμετοχή αντιπροσωπειών συνδικαλιστικών οργανώσεων από πολλές γωνιές του πλανήτη, που παρακολούθησαν την πρόσφατη 4η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΠΑΜΕ.

Ο «Ριζοσπάστης» μίλησε με 4 αγωνιστές συνδικαλιστές, θέτοντάς τους τρία κοινά ερωτήματα, για την κατάσταση στη χώρα τους, τη δράση των ταξικών δυνάμεων και την εκτίμησή τους για το ΠΑΜΕ.

Τζανάκα Αντικάρι - Σρι Λάνκα

Ο Τζανάκα Αντικάρι, πρόεδρος της Κλαδικής Οργάνωσης Επισιτισμού - Τουρισμού της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας και στέλεχος του Συνδικάτου των Εργαζομένων στα Ξενοδοχεία της Σρι Λάνκα, σημείωσε:

-- Η συγκυβέρνηση του Εθνικού Ενωτικού Κόμματος και του Κόμματος Ελευθερίας - βρίσκονται στην εξουσία τα τελευταία 60 χρόνια από την ανεξαρτησία του 1948 και σήμερα τα δύο αυτά βασικά αστικά κόμματα συγκυβερνούν - εντείνει την επίθεση στο λαό. Αυτή τη στιγμή, η χώρα βρίσκεται σε πολύ κρίσιμη κατάσταση οικονομικά και κοινωνικά. Το κρατικό έλλειμμα βρίσκεται σε πολύ υψηλά επίπεδα, 900 δισ. ρουπίες (σ.σ περίπου 5,7 δισ. ευρώ).

Η εργατική τάξη καλείται να πληρώσει τα σπασμένα του κεφαλαίου. Αυτό το διάστημα, περνάνε μια σειρά μέτρα - φόρους, σχεδιάζεται αύξηση στους φόρους για το νερό στο 40% και αυτό συμβαίνει και σε άλλα αγαθά. Η κυβέρνηση θέτει το στόχο να συγκεντρώσει το 80% των εσόδων από φόρους στο λαό, άμεσους και έμμεσους, και το 20% από τις επιχειρήσεις και τους πλούσιους. Φόροι μπαίνουν παντού, στις συγκοινωνίες, σε κάθε υπηρεσία. Αν χρειαστεί ένας εργαζόμενος να καταφύγει στη δικαιοσύνη, πρέπει να πληρώσει μεγάλα ποσά, όχι μόνο στους δικηγόρους αλλά και παράβολα στο κράτος.

-- Το εργατικό κίνημα απαντάει σε αυτή την κατάσταση με πρωτοπόρα τα συνδικάτα που έχουν ταξικό προσανατολισμό, επίσης τα σωματεία των συνταξιούχων που αντιδρούν στις περικοπές που γίνονται. Βεβαίως, έχουμε να αναμετρηθούμε και με τον εργοδοτικό συνδικαλισμό, που δεν αντιδρά στα ζητήματα των ιδιωτικοποιήσεων, των ελαστικών εργασιακών σχέσεων. Συνεχίζουμε τον αγώνα ενάντια σε αυτή τη γραμμή της κοινωνικής συναίνεσης και της ταξικής συνεργασίας. Κάνουμε σημαντικές προσπάθειες να κινητοποιήσουμε τους εργαζόμενους, όχι μόνο για οικονομικά αιτήματα, αλλά και στην ανάγκη για συνολικές αλλαγές στην κοινωνία, στην πάλη ενάντια στο κεφάλαιο, όπως κάνει το κόμμα του οποίου είμαι μέλος της ΚΕ, το Λαϊκό Μέτωπο Απελευθέρωσης Σρι Λάνκα.

-- Νομίζω ότι η συμμετοχή μας στη Συνδιάσκεψη του ελληνικού ταξικού κινήματος, του ΠΑΜΕ, για όλους τους αντιπροσώπους από όλο τον κόσμο είναι σημαντική εμπειρία, στην πάλη για την ανατροπή του εκμεταλλευτικού συστήματος. Το ΠΑΜΕ προσανατολίζει σωστά το εργατικό κίνημα και βέβαια πρωταρχικό ρόλο σε αυτό παίζει ότι είναι συσπείρωση εργατικών οργανώσεων, στην οποία πρωτοπόρα δράση αναπτύσσουν τα στελέχη και τα μέλη του ΚΚΕ.

Εμάνουελ Λεπίν - Γαλλία

Στον Εμάνουελ Λεπίν, στέλεχος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Εργαζομένων Χημικής Βιομηχανίας Γαλλίας (FNIC - CGT),θέσαμε και το ερώτημα για τα περί «ανέμου της αλλαγής» που θα έφερνε ο Ολάντ. Μας είπε:

-- Η αντιλαϊκή πολιτική του Ολάντ επιβεβαιώθηκε αρκετά γρήγορα, ο προσανατολισμός για την ενίσχυση των ιδιωτικών επιχειρήσεων χτύπησε τα δικαιώματα των εργαζομένων, αυξήθηκαν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και την ίδια στιγμή δημιούργησε επιπλέον 1 εκατομμύριο ανέργους, ενώ απελευθέρωσε πάρα πολλούς τομείς της οικονομίας και μείωσε τους μισθούς. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι πρόδωσε αυτούς που τον πίστεψαν, αλλά επί της ουσίας συνέχισε την πολιτική του Σαρκοζί και των προηγούμενων κυβερνήσεων.

-- Πρέπει να πούμε ότι στην αρχή της θητείας του Ολάντ, το εργατικό κίνημα δεν αντέδρασε δυναμικά. Καλλιέργησε αυταπάτες, ενώ θα έπρεπε από τις αρχές του 2016 να παρακολουθεί τις συζητήσεις μέσα στις επιχειρήσεις, για να διαμορφωθεί ένα ισχυρό κίνημα αντίστασης. Η υπουργός Εργασίας του Ολαντ, Μυριάμ Ελ Κομρί, προείδε αυτή την κατάσταση και την αξιοποίησε στο νόμο για την ευελιξία, τις μαζικές απολύσεις και στο λεγόμενο συνδικαλιστικό νόμο.

Στο δικό μου συνδικάτο, των Πετροχημικών, προσπαθήσαμε να δώσουμε ένα στίγμα για την ανάγκη ταξικής απάντησης. Συνεχίζουμε τις απεργίες τόσο σε πανεθνικό επίπεδο, όσο και σε επίπεδο επιχείρησης, κόντρα στη γραμμή της ταξικής συνεργασίας που βρίσκουμε συνέχεια μπροστά μας. Ως συνδικάτο αναμετριόμαστε καθημερινά με αυτό και παλεύουμε για την αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων, ώστε να βγουν μπροστά οι δυνάμεις με ταξικό προσανατολισμό. Είναι σημαντικό ότι βάλαμε στις συνειδήσεις των εργαζομένων την έννοια της μάχης και της σύγκρουσης με την εργοδοσία.

-- Το ΠΑΜΕ ενσαρκώνει την πάλη των τάξεων στην Ελλάδα. Μπορούμε να πούμε ότι το ίδιο πράγμα που συνέβη στη Γαλλία με τον Ολάντ, συνέβη στην Ελλάδα με τον Τσίπρα, που πρόδωσαν όσους τους πίστεψαν και έχουμε πλήρη γνώση τι βιώνει ο ελληνικός λαός, με τα μνημόνια και τα αντιλαϊκά μέτρα που δεν τελειώνουν. Οι εργαζόμενοι σε όλη την ΕΕ δέχονται μια σφοδρή επίθεση του κεφαλαίου, που έχει να κάνει με τα δικαιώματά τους, τους μισθούς, κατακτήσεις που είχαν πετύχει έως τώρα. Σε αυτή την επίθεση, οι εργαζόμενοι πρέπει να αντιτάξουμε τη δική μας ισχυρή απάντηση. Γι' αυτό θεωρώ ότι το ΠΑΜΕ και η συμβολή του δεν μετριέται μόνο σε εθνικό επίπεδο, αλλά σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο, και αντλούμε πολύτιμα διδάγματα από την πάλη που αναπτύσσει, πάλη που είναι κοινή μας πάλη.

Εμιλ Ολσεν - Δανία

Ο Τζανάκα Αντικάρι, εργαζόμενος στα ξενοδοχεία από τη Σρι Λάνκα

Ο Εμιλ Ολσεν, από την Ενωτική Ομοσπονδία Εργαζομένων Δανίαςκαι το Συνδικάτο Οικοδόμων, μας είπε:

-- Συχνά η Δανία εμφανίζεται στο εξωτερικό ως ο ιδανικός τόπος για να ζει κάποιος. Η πραγματικότητα, όπως και σε άλλες χώρες στην Ευρώπη, τις ΗΠΑ, είναι διαφορετική. Η επίθεση των κυβερνήσεων του κεφαλαίου κλιμακώνεται. Η φιλελεύθερη συμμαχία στη χώρα μου την περασμένη χρονιά συνέχισε τις περικοπές στην Παιδεία και έβγαλε πάνω από 40.000 μαθητές, φοιτητές στο δρόμο, με αγωνιστικές κινητοποιήσεις σε διάφορες πόλεις. Από 8,5 δισ. κορόνες που ήταν οι δαπάνες για διάφορες άλλες παροχές, κόβουν πάνω από 2,5 δισ. Χτυπήματα γίνονται στις συμβάσεις εργασίας, στα επιδόματα ανεργίας. Ενώ υπάρχουν μεγάλα προβλήματα, η πλειοψηφία των συνδικαλιστικών οργανώσεων που είναι στα χέρια των σοσιαλδημοκρατών, των ρεφορμιστών, χειραγωγούν τις διαμαρτυρίες των εργαζομένων, τους καθησυχάζουν ότι αυτή η κατάσταση είναι προσωρινή και αναγκαία για να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων. Αυτή η γραμμή έχει επίδραση στις διαθέσεις των εργαζομένων. Τους μαθαίνει να ανέχονται, να συμβιβάζονται και να θεωρούν ότι είναι κοινά τα συμφέροντα εργοδοτών με αυτά των εργαζομένων.

-- Ωστόσο, στις κατασκευές και το Συνδικάτο των Οικοδόμων κάνουμε προσπάθεια να οργανωθούν οι εργάτες σε ταξική γραμμή. Είναι μια υπόθεση που έχει αρκετές δυσκολίες, αφού ο συμβιβασμένος συνδικαλισμός έχει κάνει μεγάλη ζημιά.

-- Από τις επαφές που έχουμε και στη Συνδιάσκεψη και με συναδέλφους σε άλλες συναντήσεις, από τη μεταφορά εμπειρίας από την πολύμορφη δράση του ΠΑΜΕ, αντλούμε αισιοδοξία στον αγώνα, ενέργεια, έμπνευση για την κοινή πάλη. Το αγωνιστικό πνεύμα, η προσπάθεια που έχει γίνει, δείχνουν και σε εμάς το δρόμο. Σκεφτόμαστε την ανάγκη της ταξικής συσπείρωσης συνδικάτων, συνδικαλιστών, σε ρήξη με τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ομοσπονδίες και ενώσεις.

Λαρς Λούντμπεργκ - Σουηδία

Μιλώντας στον «Ριζοσπάστη», ο Λαρς Λούντμπεργκ, από το Συνδικάτο Εργαζομένων στις Κατασκευές στη Σουηδία, τόνισε:

-- Η επίθεση της κυβέρνησης του κεφαλαίου στη Σουηδία είναι συνεχής. Ο συνασπισμός των Σοσιαλδημοκρατών - Πρασίνων (κοκκινο-πράσινη και φεμινιστική συμμαχία, όπως αυτοπαρουσιάζεται) προχωράει τις αντιλαϊκές πολιτικές των προηγούμενων κυβερνήσεων, με κύριο χαρακτηριστικό τις εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις σε όλους τους τομείς. Από την Παιδεία και την Υγεία μέχρι τις όποιες δημόσιες επιχειρήσεις έχουν απομείνει. Μια λαϊκή οικογένεια πρέπει να πληρώνει για τα πάντα πλέον. Σε αυτή την επίθεση, το χτύπημα δικαιωμάτων, τα συνδικάτα που στην πλειοψηφία τους είναι ρεφορμιστικά και συμβιβασμένα, προβάλλουν ως απάντηση τη γραμμή της κοινωνικής συναίνεσης. Παρουσιάζουν τα αντιλαϊκά μέτρα ως αναγκαία και κατευθύνουν τους εργαζόμενους στις αυταπάτες για έναν πιο ανθρώπινο καπιταλισμό.

-- Εμείς, το Συνδικάτο των Εργαζομένων στις Κατασκευές και άλλες δυνάμεις που στηρίζουμε την πάλη της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας, είμαστε η αντιπολίτευση στην πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση, στις πολιτικές της ΕΕ. Δυστυχώς, από τις 14 ενώσεις εργαζομένων σε διάφορους κλάδους, οι 13 θεωρούν ότι η ΕΕ είναι απαραίτητη, την ανέχονται και την βλέπουν ως αναγκαίο μονόδρομο. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει δυσκολία στην αντιμετώπιση της επίθεσης του κεφαλαίου. Για παράδειγμα, οι συνταξιούχοι βλέπουν ότι παίρνουν πολύ μικρότερες συντάξεις απ' ό,τι πριν 10 χρόνια. Οι οικογένειες με παιδιά έχουν πολύ λιγότερο διαθέσιμο εισόδημα, γιατί πληρώνουν όλο και για περισσότερες υπηρεσίες. Πριν 25 χρόνια υπήρχαν πολλές δωρεάν παροχές, βέβαια είναι γεγονός ότι υπήρχε και η πίεση από την ύπαρξη της ΕΣΣΔ και των σοσιαλιστικών χωρών. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι Σοσιαλδημοκράτες πριν 40 χρόνια έλεγαν ότι είναι Δημοκρατικοί σοσιαλιστές, τώρα μετά τις ανατροπές λένε ότι δεν είναι σοσιαλιστές, αλλά μόνο Σοσιαλδημοκράτες. Για να έχουμε μια ιδέα, στη Σουηδία υπάρχει αυξημένη βιομηχανική παραγωγή, παραγωγή όπλων, μηχανών, νέας τεχνολογίας. Πριν μερικές βδομάδες, ο Σοσιαλδημοκράτης πρωθυπουργός συνόδευσε τους βιομήχανους των όπλων στη Σαουδική Αραβία για αγοραπωλησίες. Αυτό τόσο απροκάλυπτα δεν μπορούσε να γίνει από τους παλιούς σοσιαλδημοκράτες. Τώρα γίνεται, και με αυτά τα όπλα είναι που σκοτώνονται στη Συρία και την Υεμένη.

Πάντως, στο συνδικάτο μας υπάρχει αύξηση της συμμετοχής. Υπάρχει ανάπτυξη αγώνων - απεργιών, αν και ακόμα είναι περισσότερο για να εμποδίσουν νέες περικοπές, για να σταματήσει η κατάσταση εδώ που βρισκόμαστε. Η κατάσταση στη Σουηδία και την Ελλάδα έχει τις ίδιες αιτίες. Απλά στην Ελλάδα είναι πολύ χειρότερα, αλλά και εμείς πάμε σε αυτή την κατεύθυνση.

-- Για το ΠΑΜΕ θεωρώ ότι δίνει ένα δυνατό παράδειγμα και στους Σουηδούς εργάτες για την ανάγκη της ταξικής ενωτικής απάντησης. Το ταξικό κίνημα στην Ελλάδα δείχνει σε όλους ότι υπάρχει τρόπος, μπορούμε να ξεπεράσουμε το συνδικαλισμό της συναίνεσης και της ταξικής συνεργασίας. Ο αγωνιστικός προσανατολισμός του σε ταξική κατεύθυνση δείχνει το δρόμο για τους εργάτες στην Ευρώπη και τον κόσμο.