Σαν σήμερα, το 1999, ξεκινά ο βομβαρδισμός του Βελιγραδίου από τα βομβαρδιστικά του ΝΑΤΟ.

Δημοσιεύουμε άρθρο του 2006 στο Ριζοσπάστη με το ιστορικό του διαμελισμού: https://www.rizospastis.gr/story.do?id=3286351

1991: Κροατία, Σλοβενία και ΠΓΔΜανακηρύσσουν η μία μετά την άλλη την ανεξαρτησίατους απ' την τότε Γιουγκοσλαβία. Με τις ευλογίες, πρώτα της Γερμανίας και του Βατικανού και εν συνεχεία της (τότε) ΕΟΚ.

1992: Ο πόλεμος σπαράσσει τον κροατικό, σερβοβοσνιακό και βοσνιακό πληθυσμό της διαλυμένης Γιουγκοσλαβίας. Οι μετέπειτα αποστολές κυανοκράνων του ΟΗΕ σε διάφορους «θύλακες ασφαλείας» επιτείνουν το δράμα στα θέατρα του πολέμου - ανατρέποντας σε ορισμένες περιπτώσεις τις ισορροπίες των συγκρουόμενων - ενώ τα διπλωματικά πήγαινε - έλα και ειρηνευτικά σχέδια Ευρωπαίων διαπραγματευτών προσκρούουν στις αντιδράσεις των ΗΠΑ. Ο βομβαρδισμός των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ κατά θέσεων των Σερβοβόσνιων είναι ο προάγγελος της «ειρήνης» που θα επιβάλλουν οι Αμερικανοί με τη συναίνεση των Ευρωπαίων...

1995: Υπογράφεται στο Ντέιτον η συμφωνία «τερματισμού» του πολέμου στη Βοσνία -Ερζεγοβίνη με «αρχιτέκτονα» τον τότε υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ. Η συμφωνία συνυπογράφεται απ' τους τότε ηγέτες της Κροατίας, Βοσνίας και Σερβίας (και εδώ υπάρχουν κάποιες απ' τις ευθύνες του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς λόγω υποχωρητικότητάς του στις ιμπεριαλιστικές πιέσεις της τότε κυβέρνησης των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον...). Η Βοσνία μετατρέπεται σε προτεκτοράτο των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και ο λαός στενάζει υπό το βάρος της φτώχειας, της ανέχειας, από τις προσπάθειες ιμπεριαλιστικής πολιτικής χειραγώγησής του τις περιστασιακές κρίσεις αποσταθεροποίησης. Παράλληλα, ξεκινά στη Χάγη η βιομηχανία «απόδοσης δικαιοσύνης», όχι βεβαίως έναντι των ιμπεριαλιστών, αλλά έναντι των ηττημένων του πολέμου...

1997: Συνεχίζονται με τη (απ' το εξωτερικό) δημιουργία, χρηματοδότηση και εκπαίδευση των Κοσσοβάρων Αλβανών αυτονομιστών του ΟΥΤΣΕΚΑ από Αμερικανούς και Ευρωπαίους των μυστικών υπηρεσιών.

1998: Αρχίζουν οργανωμένα οι πρώτες επιθέσεις του ΟΥΤΣΕΚΑ κατά Σέρβων στρατιωτικών και αμάχων στο Κοσσυφοπέδιο. Ο βρώμικος πόλεμος των ιμπεριαλιστών κατά της ΟΔ Γιουγκοσλαβίας εντείνεται, την ίδια χρονιά, με την προβοκάτσια τάχα Κοσσοβάρων Αλβανών «αμάχων» στο χωριό Ράτσακ. Ο τότε Αμερικανός επιβεβαιωτής του ΟΑΣΕ «επιβεβαιώνει» πως πρόκειται για «αθώα θύματα» του σερβικού στρατού, αν και τα στοιχεία Ευρωπαίων ιατροδικαστών δείχνουν αυτονομιστές του ΟΥΤΣΕΚΑ που σκοτώθηκαν σε μάχες...

1999: Ακολουθεί ο τραγέλαφος του δήθεν «ειρηνευτικού διαλόγου» μεταξύ Σέρβων και Κοσσοβάρων Αλβανών στο Ραμπουγέ της Γαλλίας. Το σαμποτάρισμα κάθε ελπίδας για «ειρηνευτική λύση» είναι συνεχές. Μεταξύ άλλων και απ' τις λυσσαλέες προσπάθειες της τότε υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Μαντλίν Ολμπράιτ, που μεταξύ άλλων απαιτεί απ' τον τότε πρόεδρο της ΟΔ Γιουγκοσλαβίας Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς την... ανάπτυξη των ΝΑΤΟικών στρατευμάτων στο Κοσσυφοπέδιο και στην υπόλοιπη επικράτεια της χώρας! Επειδή, τάχα, το ΝΑΤΟ μπορεί να ...εγγυηθεί «ειρήνη και σταθερότητα» στο Κοσσυφοπέδιο και στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων.

24 Μάρτη 1999: Για 11 βδομάδες ξεκινά ο βρώμικος πόλεμος ΝΑΤΟ, ΗΠΑ και ΕΕ κατά της ΟΔ Γιουγκοσλαβίας, με πρόσχημα τα «ανθρώπινα δικαιώματα» των Αλβανών στο Κοσσυφοπέδιο. Χιλιάδες άμαχοι (ανεξαρτήτως εθνότητας...) σκοτώνονται και τραυματίζονται απ' τις «έξυπνες βόμβες» του ΝΑΤΟ. Η στυγνή προπαγάνδα Αμερικανών και Ευρωπαίων στοχεύει, μεταξύ άλλων, και στη δαιμονοποίηση του τότε ηγέτη της ΟΔ Γιουγκοσλαβίας Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς που αντιστέκεται στις ΝΑΤΟικές επιδρομές μέχρι τον Ιούνη της ίδιας χρονιάς. Τότε, με την απόφαση 1244 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕγίνεται «νομιμοποίηση» της ΝΑΤΟικής επέμβασης στο Κοσσυφοπέδιο, που μετατρέπεται σε ένα ακόμη αδύναμο προτεκτοράτο και ταυτόχρονα σε μεγάλη ΝΑΤΟική βάση... Οι μειονότητες των Σέρβων και των Τσιγγάνων στο Κοσσυφοπέδιο υφίστανται το φονικό ανθρωποκυνηγητό των αυτονομιστών του ΟΥΤΣΕΚΑπου μεταλλάσσονται σε «Σώματα Προστασίας Κοσσόβου» και τα στελέχη του «βαφτίζονται» «κυβέρνηση» υπό τις διαταγές, πάντα, του Υπατου Εκπροσώπου του ΟΗΕ...

2000: Η «Σερβική Δημοκρατική Αντιπολίτευση» δημιουργείται στα θερμοκήπια της CIA στη Βουδαπέστη, ώσπου ανατρέπει την κυβέρνηση Μιλόσεβιτς και προχωρά σε «μεταρρυθμίσεις» - σκούπα υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου... Ο σερβικός λαός βυθίζεται ακόμη περισσότερο στη φτώχεια, ενώ παράλληλα στη νότια σερβική κοιλάδα του Πρέσεβο ο «Αλβανικός Απελευθερωτικός Στρατός» επιχειρεί να παίξει το ρόλο του ΟΥΤΣΕΚΑ στο Κοσσυφοπέδιο. Οι ιμπεριαλιστές δεν ενθαρρύνουν περαιτέρω τη δράση του. Αλλωστε, σχεδιάζουν τις επεμβάσεις σε Αφγανιστάν και Ιράκ....

2006: Το Φλεβάρη (και όχι το Γενάρη λόγω θανάτου του Κοσσοβάρου «προέδρου» Ιμπραήμ Ρουγκόβα) αρχίζουν στη Βιέννη οι (προαποφασισμένες...) συνομιλίες Αλβανών και Σέρβων, με τελικό στόχο μια «λύση για το καθεστώς» του Κοσσυφοπεδίου. Τα σχέδια των ιμπεριαλιστών για ένα δήθεν «ανεξάρτητο» Κοσσυφοπέδιο προβλέπουν νέες συνοριακές ανακατατάξεις στα Βαλκάνια και νέα δεινά για τους λαούς...