Ο «ιός» του κέρδους
- Λεπτομέρειες
- Δημοσιεύτηκε στις Πέμπτη, 02 April 2020 19:27
Ενιαία, σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, απ' άκρη σ' άκρη της Γης, η πανδημία έρχεται να επιβεβαιώσει ότι το κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους δεν μπορεί να συναντηθεί πουθενά με τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες. Η πλέον αποκαλυπτική πλευρά αφορά την κατάσταση στα συστήματα Υγείας που συναντά στο διάβα της η πανδημία, ως αποτέλεσμα της πολιτικής ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης της Υγείας.
Από τη Γερμανία και τον «πλούσιο ιταλικό βορρά», έως την Ισπανία, κι από εκεί στην πρώτη ιμπεριαλιστική δύναμη, τις ΗΠΑ, με «νεοφιλελεύθερες» κυβερνήσεις, σοσιαλδημοκρατικές και ό,τι άλλους συνδυασμούς, η εικόνα είναι πανομοιότυπη: Τεράστιες ελλείψεις σε γιατρούς, νοσηλευτές και εξειδικευμένους επιστήμονες, πλήρης απουσία της Πρόληψης, νοσοκομεία γυμνά από ΜΕΘ, ακόμα και από στοιχειώδη υλικά, ανύπαρκτη πρωτοβάθμια περίθαλψη.
Τον 21ο αιώνα, με τα άλματα της επιστήμης, της τεχνολογίας, των παραγωγικών δυνάμεων να δίνουν μεγάλες δυνατότητες, το κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους επιβάλλει τους δικούς του σιδερένιους νόμους σε κάθε τομέα, όπως και σ' αυτόν της Υγείας, πέρα και σε αντίθεση με τις σύγχρονες, ακόμα και με τις στοιχειώδεις λαϊκές ανάγκες.
Από τη Γρανάδα ως το Δίστομο και την Καισαριανή…
- Λεπτομέρειες
- Δημοσιεύτηκε στις Κυριακή, 19 August 2018 17:32
Ένα πολύ καλό άρθρο της φίλης της σελίδας μας Λουϊζας Κουστουμπάρδη καλή σας ανάγνωση.
Στις 19 Αυγούστου του 1936 οι Ισπανοί Φασίστες εκτελούσαν λίγο έξω από τη Γρανάδα τον ποιητή Federico Garcia Lorca. Ήταν από τα πρώτα θύματα του εμφυλίου που μόλις άρχιζε για την Ισπανία και κατέληξε με την επιβολή μιας πολύχρονης δικτατορίας υπό το φασίστα στρατηγό Φράνκο.
Αν και το καθεστώς του Φράνκο προσπάθησε να παρουσιάσει το συγκεκριμένο γεγονός ως ένα λάθος και όχι ως μια προγραμματισμένη ενέργεια, η σύγχρονη ιστορική έρευνα φαίνεται να τους διαψεύδει. Αποδεικνύεται ότι ήταν μια καλά σχεδιασμένη ενέργεια η σύλληψή του, η εκτέλεσή του χωρίς δίκη, χάραμα κάτω από το φως των προβολέων των αυτοκινήτων και η συσκότιση έως τα σήμερα του τόπου όπου ετάφη ο μεγαλύτερος ποιητής της Ισπανίας. Έτσι, θεωρούσαν οι φασίστες ότι ξεμπέρδευαν με έναν ποιητή που, αν και δεν ήταν κομμουνιστής, όπως τον κατηγορούσαν, υπήρξε προοδευτικός, είχε ταχθεί κατά του φασισμού και υπέρ της δημοκρατίας. Αυτό που αγνοούσαν (φυσικό άλλωστε για την περιορισμένη αντίληψη των φασιστών) είναι ότι οι ποιητές δεν πεθαίνουν ρίχνοντάς τους μερικές σφαίρες.
Αν....τα γεγονότα του Δεκέμβρη του '44 εξελίσσονταν αλλιώς
- Λεπτομέρειες
- Δημοσιεύτηκε στις Παρασκευή, 10 August 2018 23:15
Γράφει η πολύ καλή φίλη της σελίδας τί θα είχε συμβεί εάν τα γεγονότα του Δεκέμβρη είχαν εξελιχθεί φυσιολογικά
Αν…
Κάνοντας μια αναζήτηση το τελευταίο διάστημα στο youtube έπεσα πάνω σε μια εκπομπή που προβαλλόταν στην ΕΡΤ πριν μερικούς μήνες με τίτλο «ιστορικοί περίπατοι». Η ιδέα της εκπομπής είναι η αφήγηση ενός ιστορικού γεγονότος, με παράλληλη περιδιάβαση στους χώρους που διαδραματίστηκαν αυτά. Παρουσιάστρια της εκπομπής είναι η Μαριλένα Κατσίμη, η οποία κάθε φορά συνοδεύεται από κάποιον ιστορικό, ο οποίος μέσω ερωτήσεων που
κάνει η δημοσιογράφος αφηγείται το γεγονός.
Σε μια από αυτές τις εκπομπές θέμα ήταν τα Δεκεμβριανά και καλεσμένος ο ιστορικός Μενέλαος Χαραλαμπίδης. Πέρα από το πλούσιο φωτογραφικό, ηχητικό και κινηματογραφικό υλικό που χρησιμοποιήθηκε στην εν λόγω εκπομπή και καταγράφεται στα θετικά της, δεν έλειψαν και οι ιστορικές ανακρίβειες. Για παράδειγμα, στην ερώτηση της δημοσιογράφου αν υπήρξε όντως η λεγόμενη συμφωνία των ποσοστών ή αλλιώς συμφωνία της χαρτοπετσέτας, ο ιστορικός απάντησε με περίσσια βεβαιότητα πως ναι υπήρχε, αν και όχι μόνο οι πηγές που την αναφέρουν δεν είναι ισχυρές (ημερολόγιο Τσώρτσιλ), αλλά και τα γεγονότα που ακολουθούν τη διαψεύδουν, γιατί αν υποθέσουμε ότι υπήρξε το μοίρασμα των Βαλκανίων, τότε όσα αναφέρονται στο σημειωματάκι του Τσώρτσιλ δεν επαληθεύονται παρά μόνο για την Ελλάδα. Τελοσπάντων, ας προσπεράσουμε το συγκεκριμένο σημείο, γιατί δεν είναι άλλωστε αυτό ο λόγος της καταγραφής αυτών των σκέψεων, αλλά άλλο…
Προς το τέλος της εκπομπής, συνοψίζοντας η δημοσιογράφος διατυπώνει την εξής ερώτηση-τοποθέτηση: «Αναρωτιέμαι αν τελικά ήταν καλύτερο που κέρδισαν οι Βρετανοί, για να μη βρεθούμε εμείς στο στρατόπεδο των κομμουνιστών και να έχουμε το μέλλον που όλοι ξέρουμε ότι είχαν οι πρώην ανατολικές χώρες». Ο προσκεκλημένος ιστορικός τεχνηέντως της απαντά ότι η ιστορία δε γράφεται με αν και έτσι τελειώνει το ντοκιμαντέρ, με πλάνα από την κατάθεση των όπλων του ΕΛΑΣ βάσει της συμφωνίας της Βάρκιζας.
Μπορεί όντως η ιστορία και ο ιστορικός να μην πορεύεται με τα εάν, αλλά σε τίποτα δεν εμποδίζεται η δική μου φαντασία να το κάνει.
No pasaran!
- Λεπτομέρειες
- Δημοσιεύτηκε στις Τετάρτη, 18 July 2018 11:26
Στις 18 Ιουλίου του 1936 αρχίζει για την Ισπανία και για όλη την ανθρωπότητα ο Ισπανικός Εμφύλιος. Φασιστικοί στρατιωτικοί κύκλοι με επικεφαλής το στρατηγό Φράνκο ξεκινούν από το Μαρόκο την επιβολή πραξικοπήματος ενάντια στη νόμιμη κυβέρνηση της χώρας. Στο πλευρό τους μεγαλοτσιφλικάδες, αστοί, υψηλόβαθμοι κύκλοι της καθολικής εκκλησίας, η Φασιστική Ιταλία και η Ναζιστική Γερμανία. Απέναντι τους ο λαός της Ισπανίας και η κυβέρνηση του Λαϊκού Μετώπου που εδώ και λίγους μήνες είχε ανέλθει στην εξουσία μετά από τη συνεργασία του Κομμουνιστικού και του Σοσιαλιστικού Κόμματος, με την Κομμουνιστική και Σοσιαλιστική Ένωση Νεολαίας, τη Δημοκρατική Αριστερά, τη Δημοκρατική Ένωση, την Καταλωνική Αριστερά, τη Γενική Ένωση Εργαζομένων και άλλα αριστερά κόμματα, απόρροια του επαναστατικού αναβρασμού, όπου εδώ και μερικά χρόνια ζητούσε αναδασμό της γης, μέτρα για την υπεράσπιση των εργατών, αυτοδιάθεση των εθνοτήτων.
«Στις 18 του Ιούλη του 1936, η Ισπανία ξύπνησε αλαφιασμένη. Οι πρώτες κανονιές της εξέγερσης ακούστηκαν στο Μαρόκο. Ο αντίλαλος των πυροβολισμών απλώθηκε τρομακτικός σ' όλη την Ισπανία. Από στόμα σε στόμα, από σπίτι σε σπίτι, από δρόμο σε δρόμο δινόταν ο συναγερμός: "Οι στρατιωτικές δυνάμεις που βρίσκονται στο Μαρόκο ξεσηκώθηκαν ενάντια στη δημοκρατία". Οι συγκεχυμένες αλλά τρομερές πληροφορίες που έφταναν από διάφορες πηγές στο λαό, έκαναν δεκάδες χιλιάδες πολίτες να κατεβαίνουν στους δρόμους, στις πόλεις και στα χωριά με πατριωτική ανησυχία να μάθουν την αλήθεια, να δείξουν ότι ήταν πρόθυμοι να υποστηρίξουν την κυβέρνηση για την υπεράσπιση της δημοκρατίας». Έτσι περιγράφει η Πασιονάρια ή κατά κόσμο Ντολόρες Ιμπαρούρι, μέλος του κομμουνιστικού κόμματος της Ισπανίας, το ξέσπασμα του πραξικοπήματος. Σε αυτήν άλλωστε ανήκει και το σύνθημα nopasaran που πρωτοείπε σε μια ραδιοφωνική εκπομπή, για να τονώσει την αποφασιστικότητα του ισπανικού λαού κόντρα στην επιβολή του φασισμού στη γη της Ισπανίας.
Τα δικαιώματα των απελπισμένων
- Λεπτομέρειες
- Δημοσιεύτηκε στις Πέμπτη, 10 May 2018 22:16
1. Ο,τι συνέβη στη Μυτιλήνη είναι ένα ακόμα πισωπάτημα του πολιτισμού μας. Οι νεοναζί με το θράσος και την ελευθερία ενός μπράβου του συστήματος επιδίδονται σε μια σκυταλοδρομία βίας, μέρος της οποίας αποτελούν και τα γεγονότα στη Μυτιλήνη. Κι αν κάτι είναι βαθιά προσβλητικό για τον πολιτισμό της χώρας μας, αυτό είναι η εικόνα των γυναικών προσφύγων που, αγκαλιά με τα παιδιά τους, προσπαθούσαν κλαίγοντας να αποφύγουν τα αντικείμενα που τους πετούσαν οι δήθεν διαμαρτυρόμενοι Ελληναράδες, αυτοί που λερώνουν την ιστορία και τον πολιτισμό του νησιού, με τις πλάτες της μικροαστικής φάρας. Τι κατάντια, αντί να αγκαλιάζουμε τον δυστυχισμένο, να θέλουμε να πονέσει ακόμα περισσότερο.
