Σύλλογος Γυναικών Νίκαιας: Συνεχίζονται οι προβολές ταινιών – «Το αλάτι της γης» (1954), την Τετάρτη 10 Μάη, στις 7 μμ

Syllogos Gynaikwn Nikaias Prosklisi Tainia Salt of the earthΣυνεχίζονται οι προβολές του Συλλόγου Γυναικών Νίκαιας, στα πλαίσια της καμπάνιας της ΟΓΕ με θέμα: “ΕΡΓΑΣΙΑ - ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ”.

Σε αυτά τα πλαίσια, σας προσκαλεί στα γραφεία του (Μαγνησίας 50, Νίκαια), την Τετάρτη 10 Μάη, στις 7:30 μμ, στην προβολή της ταινίας:

 

 

«ΤΟ ΑΛΑΤΙ ΤΗΣ ΓΗΣ» (SALT OF THE EARTH)

Κοινωνική - Πολιτική, Α/Μ, Παραγωγής 1954, Διάρκεια 94΄

Η ταινία, εμπνευσμένη από ελεύθερους και γενναίους Αμερικανούς που ζούσαν στο Νέο Μεξικό και έπαιξαν τους περισσότερους ρόλους, αποτελεί ένα ιστορικό ντοκουμέντο για τους απεργιακούς αγώνες στα ορυχεία της Αμερικής. Ένα ντοκουμέντο της «άλλης», φιμωμένης και αόρατης από τα χολιγουντιανά πλάνα Αμερικής. Το φιλμ γυρίστηκε με τη βοήθεια του τοπικού σωματείου μεταλλωρύχων.

Σ’ ένα ορυχείο του Νέου Μεξικού, οι αφόρητες συνθήκες δουλειάς και διαβίωσης αναγκάζουν τους εργάτες να κατέβουν σε απεργία, ενώ ιδιοκτήτες και αστυνομία χρησιμοποιούν κάθε μέσο για να κάμψουν την απόφασή τους. Η αμοιβή για τους μεξικανούς εργάτες είναι κατώτερη από εκείνη των Αμερικανών συντρόφων τους και οι συνθήκες της ζωής τους δυσκολότερες από τις δικές τους. Οι εργοδότες βολεύονται με την τεχνητή αντιπαράθεση που δημιουργείται ανάμεσά τους, αλλά με τη βοήθεια του σωματείου η κατάσταση ξεκαθαρίζει.

Η απεργία αποφασίζεται. Δειλά στην αρχή, πιο αποφασιστικά στη συνέχεια, οι γυναίκες των μεταλλωρύχων μπαίνουν στη μάχη. Υποστηρίζουν την ανάγκη ικανοποίησης και των δικών τους αναγκών, διεκδικώντας δικαιώματα αρχικά υποτιμημένα. Οι δυσκολίες που θα συναντήσουν είναι πολλές. Ωστόσο, η αρνητική στάση των εργατών απέναντί τους σιγά-σιγά υποχωρεί κάτω από την πίεση των περιστάσεων. Άντρες και γυναίκες σταδιακά αντιλαμβάνονται πως τα προβλήματά τους έχουν την ίδια αιτία, ότι ο αγώνας τους είναι ενιαίος και ο δρόμος κοινός. Είναι η ώρα της συνειδητοποίησης. Η αναγκαιότητα του σωματείου, της οργανωμένης δράσης όλων και της μαζικής συμμετοχής γίνεται φανερή μέρα με τη μέρα. Οι ως τότε παροπλισμένες γυναίκες αναπτύσσουν αξιοσημείωτη πρωτοβουλία, επιδεικνύουν απαράμιλλο θάρρος, αναλαμβάνουν πρωτοφανέρωτη δράση. Οι μεταλλωρύχοι καταλαβαίνουν ότι δεν μπορούν πια ούτε να σκέφτονται ούτε να ζουν όπως πριν. Χωρίς τις γυναίκες τους δεν μπορούν να νικήσουν!

Ο σκηνοθέτης της ταινίας (Χέρμπερτ Μπίμπερμαν) ήταν ένα από τα δέκα φυλακισμένα θύματα του Μακαρθισμού στους κινηματογραφικούς κύκλους του μεταπολεμικού Χόλιγουντ. Η ταινία του «Το αλάτι της γης» υπήρξε το κόκκινο πανί για τις αίθουσες της Αμερικής. Προβλήθηκε και εκτιμήθηκε πρώτα στην Ευρώπη και μετά από πολλά χρόνια στη χώρα παραγωγής της. Το 1947, στο ξεκίνημα του ψυχρού πολέμου, η Επιτροπή Αντιαμερικανικών Ενεργειών του Μακάρθι αρχίζει το έργο της, με αντικείμενο την κομμουνιστική διείσδυση στο Χόλιγουντ. Με αυτό τον τρόπο έβγαλε στην αχρηστία εκατοντάδες διανοούμενους και καλλιτέχνες, με την κατηγορία ότι ήταν κομμουνιστές. Είχε προηγηθεί ο νόμος για τα συνδικάτα που έστειλε χιλιάδες καλλιτέχνες στη φυλακή ή την ανεργία. Ο πρόεδρος της Τζένεραλ Ελέκτρικ το είχε πει ωμά: «Δύο είναι οι εχθροί. Στο εξωτερικό η Ρωσία, στο εσωτερικό οι εργάτες».

Μαζί με τον Χέρμπερτ Μπίμπερμαν, άλλοι εννέα συμπλήρωναν την ομάδα των «δέκα του Χόλιγουντ» που αρνήθηκε να συνεργαστεί με την Επιτροπή Μακάρθι. Ήταν ο Ντόναλντ Τράμπο, ο Άλμπερτ Μαλτς, ο Σάμιουελ Όρνιτζ, ο Τζον Χάουαρντ Λόουσον, ο Ρόμπερτ Άντριαν Σκοτ, ο Άλβα Μπέσι, ο Έντουαρντ Ντμίτρικ και ο Ρινγκ Λάρντνερ.  Έχασαν τις δουλειές τους, φυλακίστηκαν, αλλά έμειναν όρθιοι και έσωσαν την τιμή των καλλιτεχνών. 

 

Μοιραζόμαστε και αξιοποιούμε ουσιαστικά τον ελεύθερο μας χρόνο!

Σας περιμένουμε να το παρακολουθήσουμε και να το συζητήσουμε παρέα!