Γενικό Κρατικό Νίκαιας - Οξύνονται καθημερινά παλιά και νέα προβλήματα

Δημοσιεύτηκε στις Δευτέρα, 02 March 2015 21:52

Επιτακτική ανάγκη να ενισχυθεί με κονδύλια και προσωπικό το νοσοκομείο, που καλύπτει εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες από την ευρύτερη περιοχή

laikes-epitropes-peiraiaΜε μειωμένο προσωπικό, ελλείψεις σε αναλώσιμα υλικά, προβλήματα στον εξοπλισμό και τις υποδομές του, πασχίζει το Γενικό Νοσοκομείο Νίκαιας να ανταποκριθεί στον αυξανόμενο αριθμό ασθενών που απευθύνονται σε αυτό. Το νοσοκομείο καλύπτει εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους και άνεργους, λαϊκές οικογένειες που κατοικούν στην περιοχή του Πειραιά, τις συνοικίες της Δυτικής Αθήνας, τη Σαλαμίνα και τα νησιά του Αργοσαρωνικού. Σε αυτό καταλήγουν περιστατικά σχεδόν από κάθε γωνιά της Αττικής, αλλά και ασθενείς για τους οποίους το νοσοκομείο αποτελεί τη μόνη ανοιχτή πόρτα σε υπηρεσίες Υγείας, στην ιατρική περίθαλψη που χρειάζονται.

«Βουλιάζει» σε κάθε εφημερία

Χαρακτηριστική για το βάρος που σηκώνει το νοσοκομείο είναι η εικόνα που μεταφέρουν οι εργαζόμενοι από τις μέρες της εφημερίας, όταν μέσα σε ένα 24ωρο δέχεται από 1.400 έως 1.500 εξεταζόμενους. Ο αριθμός αυτός είναι σημαντικά αυξημένος σε σύγκριση με το παρελθόν. Σύμφωνα με το υγειονομικό προσωπικό, το 2009 το νοσοκομείο δεχόταν, κατά μέσο όρο, περίπου 1.200 περιστατικά στην εφημερία του. Οι λόγοι της αύξησης των περιστατικών σχετίζονται σε μεγάλο βαθμό με το κλείσιμο άλλων νοσοκομείων καθώς και μιας σειράς μονάδων Υγείας.

Αποτελεί, για παράδειγμα, κοινή διαπίστωση πως η κατάσταση στο Γενικό Νοσοκομείο Νίκαιας επιδεινώθηκε μετά από την κατάργηση του Νοσοκομείου Δυτικής Αττικής «Αγία Βαρβάρα». Ορισμένοι προσθέτουν το κλείσιμο της «Πολυκλινικής», που έφερε επίσης απώλειες τόσο σε κρεβάτια όσο και σε υπηρεσίες.

Επιπλέον, το νοσοκομείο επιβαρύνεται και από την αποψίλωση των δομών της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και των ιατρείων του ΠΕΔΥ. Νοσηλευτές και γιατροί εκτιμούν πως μόνο το 1/3 από τα περιστατικά που φτάνουν στην εφημερία χρειάζεται πραγματικά να απευθυνθούν στο νοσοκομείο. Τα υπόλοιπα αφορούν ασθενείς που οδηγούνται εκεί απλά και μόνο επειδή δεν έχουν εναλλακτική, δεν μπορούν να βρουν αλλού την περίθαλψη που έχουν ανάγκη. «Ο κόσμος έρχεται πλέον εδώ ακόμα και για μια ίωση, για έναν πόνο στο αυτί, για μια χρόνια πάθηση που τον ταλαιπωρεί», διαπιστώνουν.

Λιγότερο προσωπικό για περισσότερους ασθενείς

Η αύξηση των περιστατικών είναι η μια πλευρά του νομίσματος. Η άλλη είναι η συρρίκνωση του προσωπικού, αφού προσλήψεις δεν έχουν γίνει για χρόνια. Από τους 32 τραυματιοφορείς που εργάζονταν στα Επείγοντα Περιστατικά, σήμερα έχουν απομείνει 16, δηλαδή ακριβώς οι μισοί. Στο αντίστοιχο τμήμα, το νοσηλευτικό προσωπικό από 35 άτομα το 2009 σήμερα δε φτάνει καλά καλά τους 24 εργαζόμενους.

Ελλείψεις σε μόνιμο προσωπικό υπάρχουν και σε ό,τι αφορά τους γιατρούς. Τα κενά «μπαλώνονται» με επικουρικό προσωπικό, όμως το πρόβλημα παραμένει. Οπως εξηγούν γιατροί του νοσοκομείου, οι επικουρικοί έρχονται και φεύγουν, μπορούν να μείνουν στο νοσοκομείο μόνο για έναν χρόνο. Ακόμα κι αν την επόμενη χρονιά προκηρυχθεί εκ νέου η θέση τους, πράγμα που δεν είναι καθόλου σίγουρο, δεν θα καλυφθεί από τους ίδιους. Ετσι, δίπλα στη μείωση του προσωπικού προστίθεται και το πρόβλημα της διαρκούς εναλλαγής του.

Η υποστελέχωση, τα κενά και οι ελλείψεις τσακίζουν ιδιαίτερα το νοσηλευτικό προσωπικό. Οπως περιγράφουν νοσηλεύτριες που δουλεύουν στην Παθολογική Κλινική, οι βάρδιες βγαίνουν λειψές, ακόμα και με μια μόλις νοσηλεύτρια. Η κατάσταση γίνεται δραματική μετά από τη γενική εφημερία, όταν τα περιστατικά που νοσηλεύονται στην κλινική αγγίζουν τα 70.

Προκειμένου να αποφευχθούν τα ράντζα στα δωμάτια και τους διαδρόμους, όσο είναι αυτό δυνατό, οι ασθενείς μοιράζονται σε κλινικές με μικρότερη πληρότητα, όπου υπάρχουν κενά κρεβάτια. Αυτή η τακτική όμως αναγκάζει τους λιγοστούς νοσηλευτές και νοσηλεύτριες να κάνουν αγώνα δρόμου, τρέχοντας από τη μια κλινική στην άλλη για να τους φροντίσουν. Ετσι, για παράδειγμα, εκτός από τους ασθενείς στις κλίνες της Παθολογικής, πρέπει να φροντίσουν και για τους ασθενείς της κλινικής τους, που έχουν μεταφερθεί σε άλλες κλινικές.

Η κατάσταση γίνεται πραγματικά αδιέξοδη στις περιπτώσεις που δουλεύουν «μονοβάρδια», που μια νοσηλεύτρια είναι μόνη της στη βάρδια. «Να φροντίσεις για ό,τι χρειάζεται εδώ ή να έχεις το μυαλό σου μήπως συμβεί κάτι εκεί;», αναρωτιούνται, περιγράφοντας το τρέξιμο από τη μια κλινική στην άλλη. Εξηγούν πως η ανάγκη να αντιμετωπίσουν μια έκτακτη κατάσταση, όπως για παράδειγμα να διασωληνώσουν έναν ασθενή, είναι μάλλον ο κανόνας παρά η εξαίρεση.

«Γολγοθάς» η βάρδια

Κάθε βάρδια μετατρέπεται σε «Γολγοθά», αν συνυπολογίσει κανείς τις μεταφορές ασθενών που πρέπει να γίνονται στη διάρκειά της από το λειψό νοσηλευτικό προσωπικό, που στην πλειοψηφία του αποτελείται από γυναίκες. «Δεν υπάρχουν παρά ελάχιστοι άντρες συνάδελφοι για να βοηθήσουν στην εξυπηρέτηση των ασθενών. Αναγκαστικά το βάρος πέφτει σε εμάς», αναφέρουν.

Μάλιστα, στην προσπάθειά τους δεν έχουν ούτε την τεχνική υποστήριξη που θα μπορούσε να ελαφρύνει το βάρος αυτό: «Τα περισσότερα κρεβάτια είναι χαλασμένα, δε λειτουργεί η ανάκληση. Για παράδειγμα, όταν ένας ασθενής παρουσιάζει δύσπνοια και ο γιατρός δίνει οδηγία να ανασηκωθεί, ακόμα κι αυτό πρέπει να γίνει με τα χέρια».

Δίπλα στα παραπάνω, νοσηλευτές και νοσηλεύτριες γίνονται οι πρώτοι αποδέκτες των παραπόνων των νοσηλευομένων και των συνοδών τους. «Στο νοσοκομείο καταφθάνει όλο και περισσότερος κόσμος. Με την κατάσταση που επικρατεί δημιουργούνται συνεχώς τριβές», αναφέρουν. Πολλά από τα παράπονα είναι, όπως εξηγούν, δικαιολογημένα: «Οι ασθενείς στην κυριολεξία στριμώχνονται στα κρεβάτια που βρίσκονται το ένα δίπλα στο άλλο. Στα δωμάτια δεν υπάρχει τουαλέτα. Σχεδόν όλοι διαμαρτύρονται για τις συνθήκες αυτές και έχουν δίκιο».

«Ψαλιδισμένος» ο προϋπολογισμός του φαρμακείου

Εργαζόμενοι στο φαρμακείο του νοσοκομείου επισημαίνουν τη μεγάλη μείωση που έχει υποστεί τα τελευταία χρόνια η χρηματοδότησή του. Ενώ το 2011 ο μηνιαίος προϋπολογισμός του ήταν ένα εκατομμύριο ευρώ, το 2014 συρρικνώθηκε σε 645.000 ευρώ το μήνα. Με τα ίδια ανεπαρκή κονδύλια συνεχίζει τη λειτουργία του και το 2015.

Το φαρμακείο, όπως εξηγούν οι εργαζόμενοι, εκτός από τις κλινικές του νοσοκομείου που προμηθεύει, χορηγεί φάρμακα και σε όσους διαθέτουν βιβλιάριο Πρόνοιας. Με δεδομένο ότι οι δικαιούχοι βιβλιαρίων Πρόνοιας έχουν αυξηθεί, μαζί με την αύξηση της ανεργίας και της φτώχειας, οι ανάγκες του φαρμακείου για χρηματοδότηση έχουν γίνει πιο πιεστικές.

Επιπλέον, μια σειρά εξειδικευμένα ιατρεία που λειτουργούν στο νοσοκομείο έχουν ανάγκη να προμηθεύονται και να χορηγούν φάρμακα, το κόστος των οποίων είναι μεγάλο. Για παράδειγμα, το Ιατρείο Λοιμώξεων χορηγεί αντιρετροϊκά φάρμακα σε ασθενείς με AIDS, το Ηπατολογικό Ιατρείο χορηγεί φάρμακα για ηπατίτιδες στους ασθενείς που παρακολουθεί.

«Πότε λείπει το ένα, πότε το άλλο»

Το ψαλίδισμα των κονδυλίων, από τη μια, και οι γραφειοκρατικές διαδικασίες και καθυστερήσεις, από την άλλη, προκαλούν ελλείψεις σε αναλώσιμα υλικά και τεχνικό εξοπλισμό απαραίτητο στη λειτουργία του νοσοκομείου. Τα προβλήματα αγγίζουν όλο το φάσμα, από τα πιο απλά και στοιχειώδη υλικά, μέχρι τις υποδομές του νοσοκομείου. «Πότε λείπει το ένα, πότε το άλλο», λένε χαρακτηριστικά οι εργαζόμενοι.

«Χθες δεν υπήρχε ούτε ένα θερμόμετρο. Αγόρασα τρία από το φαρμακείο της γειτονιάς μου για να μπορέσουμε να δουλέψουμε», λέει χαρακτηριστικά μια νοσηλεύτρια από την Παθολογική Κλινική. Αντίστοιχα σχόλια μπορεί κανείς να ακούσει για τα γάντια σε όλο το νοσοκομείο, από τις κλινικές μέχρι τα εργαστήρια.

«Εχει τύχει να ξεκινάμε τη νυχτερινή βάρδια και να υπάρχουν μόνο δέκα ζευγάρια γάντια. Κι αυτό ενώ νοσηλεύονται ασθενείς με ηπατίτιδα, με AIDS», τονίζουν άλλες νοσηλεύτριες. Εξηγούν πως πρόκειται για περιστατικά μετά από τη νοσηλεία των οποίων επιβάλλεται η αλλαγή γαντιών, για την ασφάλεια τόσο του νοσηλευτικού προσωπικού όσο και των ίδιων των ασθενών.

Προβλήματα προκύπτουν και στα εργαστήρια που ανά διαστήματα ξεμένουν από αντιδραστήρια. «Μια παραγγελία μπορεί να κολλήσει ακόμα και για έξι μήνες», λένε οι εργαζόμενοι. Οταν συμβαίνει αυτό, είναι πιθανό να προκληθούν αντίστοιχες καθυστερήσεις στις εξετάσεις για τις οποίες δεν υπάρχει ο απαραίτητος εξοπλισμός.

Τις δικές τους «παρενέργειες» έχουν και οι προμήθειες υλικών με κριτήριο τη χαμηλότερη τιμή, στο βαθμό που το χαμηλότερο «κόστος» συνεπάγεται και χειρότερη ποιότητα. Ως πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα, νοσηλευτές αναφέρουν τους φλεβοκαθετήρες: Η χειρότερη ποιότητα έχει, όπως λένε, αποτέλεσμα πιο δύσκολα να επιτυγχάνει η νοσηλευτική πράξη και να μεγαλώνει αντίστοιχα η ταλαιπωρία των ασθενών. «Αναγκαζόμαστε να κάνουμε τον ασθενή σουρωτήρι», εξηγούν.

Χωρίς καρδιογράφο λειτουργεί εδώ και τρεις μήνες η μια από τις Παθολογικές Κλινικές του νοσοκομείου, αφού το συγκεκριμένο μηχάνημα παρουσίασε βλάβη. Τόσο οι χρονοβόρες διαδικασίες για τις παραγγελίες, όσο και η μείωση του διοικητικού προσωπικού που πρέπει να τις φέρει σε πέρας, είναι παράγοντες που οδηγούν σε καθυστερήσεις, με αποτέλεσμα η συσκευή να μην έχει μέχρι σήμερα αντικατασταθεί.

Ετσι, οι γιατροί αναγκάζονται να «δανείζονται» τον καρδιογράφο άλλης κλινικής, ο οποίος όμως δεν μπορεί να είναι κάθε στιγμή διαθέσιμος. Οπως εξηγεί γιατρός της κλινικής, η καθυστέρηση που συνεπάγεται το πήγαινε - έλα των γιατρών για να μεταφέρουν τον καρδιογράφο μπορεί να αποδειχθεί κρίσιμη όταν πρόκειται για επείγοντα περιστατικά.

Σαν «κερασάκι» στην τούρτα των παγιωμένων λίγο - πολύ ελλείψεων προσωπικού και υλικών, προστίθενται και άλλα «έκτακτα» προβλήματα. Το πιο πρόσφατο από αυτά ήταν η βλάβη που παρουσιάστηκε στον αξονικό τομογράφο του νοσοκομείου, μέσα στο Φλεβάρη. Μάλιστα, το μηχάνημα χάλασε κατά τη διάρκεια εφημερίας. Για να αποκατασταθεί η βλάβη χρειάστηκε να περάσει μια βδομάδα αλλά και να μεσολαβήσει η διαμαρτυρία του υγειονομικού προσωπικού.

Στο διάστημα αυτό, το νοσοκομείο χρειάστηκε να κάνει μια ακόμα εφημερία χωρίς τομογράφο. «Περιπτώσεις πολυτραυματιών χρειάστηκε να διακομιστούν σε άλλα νοσοκομεία προκειμένου να υποβληθούν σε αξονική τομογραφία και στη συνέχεια να επιστρέψουν και πάλι στο Γενικό Νοσοκομείο Νίκαιας», αναφέρει γιατρός για τις συνέπειες της βλάβης αυτής...


Ευτυχία ΧΑΪΝΤΟΥΤΗ

Έρευνα του Ριζοσπάστη 01.03.2015