ΕΚΛΟΓΕΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΠΟΕ-ΟΤΑ

Δημιουργηθηκε στις Κυριακή, 05 February 2012 17:24
Δημοσιεύτηκε στις Κυριακή, 05 February 2012 17:24

Πάλη για ενιαία έκφραση όλων των εργαζομένων ανεξάρτητα από σχέση εργασίας

 

Οι εργαζόμενοι βιώνουν την όξυνση της επίθεσης του κεφαλαίου, το οποίο με πρόσχημα την κρίση και με απανωτούς εκβιασμούς και ψευτοδιλήμματα εξαπολύει ενιαία επίθεση στην εργατική τάξη, ανεξάρτητα από τη σχέση εργασίας, ανεξάρτητα αν είναι στον ιδιωτικό ή στο δημόσιο τομέα. Ο στόχος τους είναι ένας. Να μειώσουν το μεροκάματο και το μισθό σε ανταγωνιστικά γι' αυτούς επίπεδα που σημαίνει μισθούς Ινδίας ή Βουλγαρίας για το σύνολο των εργαζομένων. Την ίδια ώρα, η εργασιακή ανασφάλεια και η προοπτική της απόλυσης είναι επίσης ζητήματα που αφορούν το σύνολο των εργαζομένων.

Ετσι λοιπόν από τις ανάγκες της ίδιας της επίθεσης που δεχόμαστε, το πρώτιστο και βασικό καθήκον είναι η οργάνωση και η ταξική ενότητα των εργαζομένων με καθαρούς στόχους ανυπακοής, απειθαρχίας και ανατροπής του συστήματος.

 

 

Οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και ειδικά στις εργασιακές σχέσεις προκάλεσαν δυσκολίες στο συνδικαλιστικό κίνημα και τους αγώνες της εργατικής τάξης, όξυναν ακόμη περισσότερο την αναντιστοιχία της δομής του συνδικαλιστικού κινήματος σε σχέση με τις αλλαγές που έχουν περιέλθει σε κλάδους και τομείς της οικονομίας. Μία από αυτές είναι η ένταξη στις γραμμές της εργατικής τάξης νέων δυνάμεων κατά κανόνα με ελαστικές σχέσεις εργασίας σε συνδυασμό με το χαμηλό βαθμό οργάνωσης αυτών των νέων δυνάμεων στα συνδικάτα με κύρια ευθύνη των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών πλειοψηφιών, οι οποίες προσκολλημένες στη στρατηγική του κεφαλαίου και της ΕΕ αρνούνται όχι μόνο την ταξική, αλλά και αυτήν την οργανωτική ενότητα της τάξης, δημιουργώντας έτσι μια νέα ακόμα πιο σύνθετη κατάσταση.

 

Θέλουν διαιρεμένους εργαζόμενους

Σ' αυτήν ακριβώς τη λογική κινείται η πλειοψηφία της ΠΟΕ-ΟΤΑ, η οποία, παρά τις «αντιμνημονιακές αγωνιστικές κορόνες», αυτό που επιδιώκει για μια ακόμη φορά είναι η διαίρεση των εργαζομένων και ο αποκλεισμός από το Συνέδριό της των σωματείων στα οποία ψηφίζουν οι συμβασιούχοι και τα οποία κατά βάση έχουν ταξική αγωνιστική κατεύθυνση. Η βασική επιχειρηματολογία της πλειοψηφίας της ΠΟΕ-ΟΤΑ είναι ότι πρέπει να υπάρχουν ενιαίοι κανόνες για όλα τα σωματεία.

Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, θεωρώντας τον πολιτικό προσανατολισμό, την ενότητα όλων των εργαζομένων, ανεξάρτητα από σχέση εργασίας, αλλά και τη σθεναρή πάλη με τις συμβιβασμένες πλειοψηφίες ως στοιχεία ανασύνταξης και νίκης του κινήματος, συμφωνεί και αγωνίζεται σε ΟΛΑ τα σωματεία να ψηφίζουν οι συμβασιούχοι. Δεν επιδιώκουμε ούτε μεμονωμένα ούτε εκλογικά οφέλη. Το παλεύουμε παντού στα σωματεία είτε είμαστε πλειοψηφία είτε μειοψηφία. Το είπαμε και το παλέψαμε και στο ενδιάμεσο οργανωτικό συνέδριο της ΠΟΕ-ΟΤΑ όπου πλειοψήφησε η θέση μας με ποσοστό 52%, την οποία στήριξαν όλες οι παρατάξεις πλην της ΠΑΣΚΕ. Η ΠΑΣΚΕ απέδειξε έτσι ότι αναγνωρίζει ως «ενιαίους κανόνες» τη δική της άποψη κρυμμένη πίσω από καταστατικές διατάξεις. Και βέβαια όταν λέμε ΠΑΣΚΕ εννοούμε την ηγετική ομάδα της ΠΑΣΚΕ κεντρικά διότι σε μια σειρά από σωματεία (Ηλιούπολη, Γιάννενα κ.α.), συμφωνούσαν και τα μέλη της βάσης του ΠΑΣΟΚ για τη συμμετοχή όλων των εργαζόμενων στις εκλογικές διαδικασίες και αυτό επιβεβαιώνεται και στις αποφάσεις που έχουμε τώρα σε μια σειρά σωματεία.

Η πλειοψηφία της ΠΟΕ-ΟΤΑ θεωρεί τη συμμετοχή των συμβασιούχων παραμόρφωση των αποτελεσμάτων. Με αυτό το σκεπτικό κινήθηκε δικαστικά κατά της απόφασης της Γενικής Συνέλευσης του Σωματείου Εργαζομένων του Δήμου Κορυδαλλού που αποφάσισε να ψηφίζουν όλοι οι εργαζόμενοι ανεξάρτητα από σχέση εργασίας, ζητώντας από τα δικαστήρια την ανάκληση της απόφασης. Ακόμα και τα δικαστήρια όμως δικαίωσαν το Σωματείο του Κορυδαλλού. Στην πραγματικότητα παραμόρφωση δεν αποτελεί η Γενική Συνέλευση του Κορυδαλλού, αλλά η πολιτικοσυνδικαλιστική άποψη της πλειοψηφίας της ΠΟΕ-ΟΤΑ (που πλήρωσε και δικηγόρο για να το γνωματεύσει) ότι οι συμβασιούχοι έργου δεν είναι εργαζόμενοι αλλά εργολάβοι. Χιλιάδες συνάδελφοι δηλαδή, στην καθαριότητα, στους παιδικούς σταθμούς, που αναγκάστηκαν να κρύβουν την εξαρτημένη εργασία τους πίσω από το μπλοκάκι, δεν έχουν θέση στα σωματεία.

Σε τρία σημεία μπορούμε να επικεντρώσουμε την πολιτική αντίληψη της πλειοψηφίας της ΠΟΕ-ΟΤΑ να μη θέλει στις γραμμές της τους συμβασιούχους.

Πρώτον, μια παρωχημένη πια συντεχνιακή αντίληψη ότι η ΠΟΕ-ΟΤΑ αποτελεί μηχανισμό εισοδηματικής και θεσμικής, κυρίως μέσω επιδομάτων, βελτίωσης του μόνιμου προσωπικού των Δήμων. Ομως για ποια επιδόματα, για ποια βελτίωση και κυρίως για ποιο μόνιμο προσωπικό μπορεί να έχει κάποιος αναφορά σήμερα και μάλιστα με χαρακτηριστικά διαχωρισμού από χιλιάδες άλλους εργαζόμενους που δουλεύουν στους ίδιους χώρους, εκτελούν τα ίδια καθήκοντα και παίρνουν τους ίδιους μισθούς; Κυβέρνηση, τρόικα και κεφάλαιο θέλουν 150.000 απολύσεις την ίδια ώρα που ετοιμάζουν 60.000 προσλήψεις 5μηνης διάρκειας με 625 μεικτά πέρα και έξω από συλλογικές συμβάσεις.

Δεύτερον, φοβούνται τα καθήκοντα που προκύπτουν από την ενιαία οργάνωση και έκφραση όλων των εργαζομένων. Για παράδειγμα, η πάλη για μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους, κύριο αίτημα των συμβασιούχων, αλλά και το θέμα της απλήρωτης εργασίας, ζητήματα στα οποία η πλειοψηφία της ΠΟΕ-ΟΤΑ έχει επιλέξει είτε να ταχθεί ανοικτά με την εργοδοσία όπως είχε κάνει με τη στήριξή της στο Νόμο Ραγκούση και τη «θεωρία της» ότι δε θα τακτοποιήσουμε τα ρουσφέτια των δημάρχων, αλλά και την πρόσφατη στάση στο Αιγάλεω όπου αντί να καταγγείλουν το δήμαρχο για τους 250 απλήρωτους εργαζόμενους, προτίμησε να καταγγείλει το Συνδικάτο ΟΤΑ που παρενέβη για να πληρωθούν.

Τρίτον, επιβεβαιώνουν την ανοικτή σχέση που θέλουν να κρατάνε με τη δημαρχιακή και κρατική εργοδοσία, η οποία είναι και η μόνη ωφελημένη από την τοπική ή την κεντρική διάσπαση των εργαζομένων.

Η ενίσχυση του ΠΑΜΕ ενισχύει και την ταξική ενότητα των εργαζομένων

Στις εκλογές που θα γίνουν σε όλα τα σωματεία των δήμων (για την ανάδειξη αντιπροσώπων στο συνέδριο της ΠΟΕ-ΟΤΑ) μέχρι τις 8 του Απρίλη, η ΔΑΣ ΟΤΑ και οι ταξικές δυνάμεις συνολικά θα πρωτοστατήσουν για να αποκαλύψουν το ρόλο και τη στάση της πλειοψηφίας της ΠΟΕ-ΟΤΑ τόσο γενικότερα πολιτικά όσο και ειδικότερα για το θέμα των συμβασιούχων, ζητώντας από τις γενικές συνελεύσεις να παρθούν αποφάσεις συμμετοχής όλων των εργαζομένων στις εκλογικές διαδικασίες. Να γίνουν τροποποιήσεις σε καταστατικά. Να δυναμώσουν ή να δημιουργηθούν (όπου δεν υπάρχουν) κλαδικά συνδικάτα των ΟΤΑ με ενιαία έκφραση όλων των εργαζομένων στην τοπική διοίκηση, είτε είναι στους Δήμους είτε είναι στις Περιφέρειες, ενισχύοντας έτσι την ανάγκη και τη φωνή της ενότητας όλων των εργαζομένων. Να καταδικαστεί προκαταβολικά κάθε προσπάθεια αποκλεισμού από το συνέδριο της ΠΟΕ-ΟΤΑ σωματείων που ψήφισαν όλοι οι εργαζόμενοι. Να ισχυροποιηθεί το ΠΑΜΕ, η μόνη δύναμη που σήμερα είναι και μπορεί να γίνει ακόμα περισσότερο το αντίπαλο δέος στην επιθετικότητα του κεφαλαίου και της εργοδοσίας. Οσο πιο ισχυρό είναι το ΠΑΜΕ, τόσο πιο στέρεα είναι η ταξική ενότητα όλων των εργαζομένων. Να απεγκλωβίσουμε δυνάμεις από την επιρροή της κυρίαρχης ιδεολογίας και πολιτικής, των ρεφορμιστικών και οπορτουνιστικών δυνάμεων, από την επιρροή της εργοδοσίας και του κράτους. Να συσπειρώσουμε και να ενώσουμε την τάξη σε γραμμή ρήξης με το εκμεταλλευτικό σύστημα συνολικά και σε κατεύθυνση πάλης για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες. Για να τα πετύχουμε όλα αυτά χρειάζεται οργάνωση και σχέδιο σε κάθε χώρο και σίγουρα δεν χωράει κανένας εφησυχασμός ή υποτίμηση της δράσης των άλλων δυνάμεων.

Η αλλαγή των συσχετισμών σε πολιτικό και συνδικαλιστικό επίπεδο αποτελεί για τον εργαζόμενο σήμερα μάχη επιβίωσης για αυτόν και τα παιδιά του απέναντι στη βαρβαρότητα που ετοιμάζει το σύστημα και όσους το στηρίζουν.

 

Ριζοσπάστης, Σάββατο 4/2/2012