Λαϊκή Επιτροπή Νίκαιας: Παρέμβαση στο Κρατικό Νίκαιας

Δημοσιεύτηκε στις Τετάρτη, 10 July 2013 11:04

kratiko nikaiasΣυνεχίζοντας τη δράση τους για την ανάδειξη των προβλημάτων στον χώρο της Υγείας, σήμερα 10.07.2013, από το πρωί, κλιμάκια της Λαϊκής Επιτροπής Νίκαιας με την στήριξη της Επιτροπής Ανέργων, του Συλλόγου Γυναικών (ΟΓΕ) και άλλων τοπικών φορέων βρίσκονται στο Γενικό Κρατικό της Νίκαιας.

Ανακοίνωση της ΟΓΕ:

 

 

"Είμαστε οι άνεργες, οι απλήρωτες εργαζόμενες, οι εργάτριες με τα μισά μεροκάματα για μισή ζωή και διπλάσια κέρδη, οι χαμηλοσυνταξιούχες , οι αυτοαπασχολούμενες του «λουκέτου» , οι νέες με το «υποθηκευμένο» μέλλον, οι γυναίκες στις λαϊκές γειτονιές, που μέρα με τη μέρα, δεν ξεχωρίζουμε πια από την απόγνωση, πότε είναι χειμώνας και πότε είναι καλοκαίρι, πότε σχόλη και πότε μέρα δουλειάς.

 

Είμαστε οι «τσάμπα» εργάτριες που προσφέρουν στους καπιταλιστές τα σχετικά προγράμματα επιδότησης μεροκάματου και ασφαλιστικών εισφορών, οι «εθελόντριες» που κάτω από το βάρος της ανεργίας θέλουν να παρέχουμε σαν φιλανθρωπική εργασία έναντι μιας συμβολικής αμοιβής, τις υπηρεσίες «κοινωφελούς εργασίας», εκεί που το κράτος όφειλε να παρέχει.

 

Είμαστε οι εργαζόμενες – άνεργες μητέρες, που όλο και λιγότερες μπορούμε να ξεκουραστούμε το καλοκαίρι, οι μητέρες που στην ανάγκη των παιδιών μας για διακοπές έρχονται να «απαντήσουν» διάφορα προγράμματα με τη συμμετοχή Μ.Κ.Ο. ή επιχειρήσεων σε συνεργασία με τους Δήμους, για καλοκαίρι μέσα στις σχολικές αίθουσες, με αμφιβόλου ποιότητας παροχές και γύρω από το περιεχόμενο, την ασφάλεια και τις υποδομές που τα συνοδεύουν.

 

Είμαστε αυτές, που η «Νέα» κυβέρνηση για την ίδια παλιά πολιτική ενεργοποιεί έναν σύγχρονο Καιάδα, που θα πετάγεται κάθε μια μας μαζί με την οικογένεια της, όταν δεν καλύπτεται από το «νέο χάρτη προνοιακών επιδομάτων» .

 

Είμαστε αυτές που μας έκοψαν το ρεύμα , που τα παιδιά μας λιποθυμούν από ασιτία, γιατί είναι πιο επικερδές για τα μονοπώλια ακόμα κι όταν δεν πουλάνε τα «εμπορεύματα-τρόφιμα» να τα πετάνε, γιατί είναι πιο επικερδές να αυξάνουν τις τιμές κι ας προκαλούν επισιτιστικές κρίσεις.

 

Είμαστε όμως κι αυτές που έχουμε καθήκον απέναντι στη ΖΩΗ, απέναντι στις ζωές των παιδιών μας, να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Δεν υπάρχουν περιθώρια καθυστέρησης και αναμονής. ΤΩΡΑ να στρέψουμε τα όπλα μας απέναντι σε αυτούς που σήμερα μας εξαθλιώνουν, κλέβουν τον πλούτο που παράγουμε, κερδίζουν από τη κρίση και τα μέτρα, μας απειλούν και μας εκβιάζουν με την πείνα για να σκύψουμε το κεφάλι, να ζούμε γονατιστές.

 

Η αλληλεγγύη είναι μια από τις πιο σημαντικές αξίες που γέννησε η ίδια η τάξη μας, η εργατική τάξη, στην πορεία της πάλης ενάντια στους εκμεταλλευτές μας.

 

Αλληλεγγύη δε δείχνει αυτός που μας δίνει μια δουλειά της πείνας, αλλά εκείνος που κάνει δουλειά του το τέλος της πείνας και της ανεργίας για όλους, χωρίς να κοιτάει χρώμα, χωρίς να ζητάει ταυτότητες, χωρίς ν' απαιτεί αφοσίωση ή νομιμοφροσύνη.

 

Δεν παρακαλάμε! Απαιτούμε και διεκδικούμε!

 

Κρατάμε σταθερά το χέρι η μια της άλλης. Το έχουμε ανάγκη.

 

Σπάμε τις αλυσίδες του φόβου και διεκδικούμε τα δικαιώματά μας.

 

Βγαίνουμε από το μικρόκοσμο της «σπιτιού» μας, γιατί εκεί καμιά λύση στα προβλήματά μας δεν θα βρεθεί, ούτε για μας αλλά ούτε και για τα παιδιά μας.

 

Απορρίπτουμε την πλάνη του «δε γίνεται τίποτα» και ξεφορτωνόμαστε τις αυταπάτες για λύσεις που τάχα υπάρχουν πέρα και έξω από εμάς.

 

Αυτοί που μας εκμεταλλεύονται μόνο έχουν συμφέρον από την απομόνωση και από την παραίτησή μας.

 

«Δεν μας αρκεί μόνο το μπάλωμα, Θέλουμε όλο το ρούχο!

 

Δεν μας αρκεί μόνο το κομμάτι ψωμί , Θέλουμε όλο το καρβέλι!

 

Δεν μας αρκεί μόνο μια θέση για δουλειά, Θέλουμε όλο το εργοστάσιο !

 

Και το κάρβουνο και το μετάλλευμα και

 

Την ΕΞΟΥΣΙΑ στο κράτος!»

 

Από τη ΜΑΝΑ του ΜΠ.ΜΠΡΕΧΤ"