Πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση για την εξέγερση του Πολυτεχνείου

Λεπτομέρειες: Δημοσιεύτηκε στις Πέμπτη, 14 November 2013 20:15

Εκδήλωση για τα 40 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου πραγματοποίησαν την Τετάρτη στη Νίκαια η Λαϊκή Επιτροπή Νίκαιας - Ρέντη, η Επιτροπή Ειρήνης Κοκκινιάς και η Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης. Προβλήθηκε το ντοκιμαντέρ «ΤΑΞΙΣΥΝΕΙΔΗΣΙΑ», το οποίο αναφέρεται στην ενεργό συμμετοχή των Ελλήνων μεταναστών στο εργατικό κίνημα στις ΗΠΑ, από τις αρχές του 1900 και τη μεγάλη ύφεση του 1929, στο αντιφασιστικό κίνημα της δεκαετίας του ’30, στην αλληλεγγύη στον αντιφασιστικό αγώνα του ελληνικού λαού και στο ΕΑΜ ως και τα χρόνια των μακαρθικών διώξεων. Στην εκδήλωση παραβρισκόταν και αντιπροσωπεία από τους ίδιους τους παραγωγούς της ταινίας. Ακολούθησε ομιλία από την Λίνα Κροκίδη, μέλος της γραμματείας της «Δημοκρατικής Συσπείρωσης» με θέμα: «Οι αποτελεσματικοί αγώνες απαιτούν ισχυρό, οργανωμένο εργατικό λαϊκό κίνημα και ταξική ενότητα μεταξύ αλλοδαπών και Ελλήνων εργαζομένων».

Επισήμανε ότι με τη στρατιωτική δικτατορία «η εξουσία δεν άλλαξε χέρια, συνέχισαν να την έχουν οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, τα μονοπώλια. Αυτό που άλλαξε ήταν η μορφή άσκησής της. Τα κέρδη της πλουτοκρατίας εκτινάχθηκαν, εντάθηκε η εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, τσακίστηκε το εργατικό κίνημα με το βούρδουλα της καταστολής, τις φυλακές και εξορίες χιλιάδων πρωτοπόρων αγωνιστών. Αυτό το καθεστώς υμνούν σήμερα οι ναζί εγκληματίες της Χρυσής Αυγής, που είχε στα όπα - όπα το μεγάλο κεφάλαιο και στο "γύψο" το λαό, που ήταν βουτηγμένο στα σκάνδαλα, τις κρυφές και φανερές συναλλαγές με το κεφάλαιο».

«Η εφτάχρονη αντιδικτατορική πάλη του λαού μας, ο ίδιος ο ξεσηκωμός του Πολυτεχνείου απέδειξαν πως κανένας αντιδραστικός μηχανισμός, όσο και αν εμφανίζεται παντοδύναμος και αιώνιος, δεν μπορεί να αναμετρηθεί με την υπεροχή του οργανωμένου εργατικού - λαϊκού κινήματος. Απέδειξε επίσης ότι εύκολες λύσεις για το λαό, χωρίς αγώνες και θυσίες, ποτέ δεν έρχονται».

«Σήμερα που βαραίνει η μπότα των μονοπωλίων πάνω στη ζωή της λαϊκής οικογένειας, όσοι υπόσχονται εύκολες λύσεις, χωρίς σύγκρουση με την εξουσία των μονοπωλίων και την ΕΕ, όσοι θέλουν ένα κίνημα υποταγμένο στη λογική μιας καλύτερης, δήθεν, διαχείρισης, κοροϊδεύουν το λαό, θέλουν να τον παγιδεύσουν και πρέπει να πάρουν την απάντηση που τους χρειάζεται. Η λύση, όπως και τότε έτσι και τώρα, θα εξαρτηθεί από την ανασύνταξη του εργατικού και ευρύτερα λαϊκού κινήματος με ταξικό προσανατολισμό, απαλλαγμένου από την επιρροή της εργοδοσίας, των κυβερνήσεων και των μηχανισμών της ΕΕ, του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού. Σε αυτό το κίνημα, αναπόσπαστο κομμάτι είναι και οι μετανάστες-πρόσφυγες που ζουν κι εργάζονται μαζί μας, χωρίς αυταπάτες ότι με αντιρατσιστικά δήθεν νομοσχέδια ή με αταξικά αντιφασιστικά μέτωπα θα καλυτερέψει η ζωή τους ή θα προστατευθούν από την εργοδοτική και κρατική καταστολή, από τις επιθέσεις των ναζιστικών συμμοριών. Ευθύνη του κάθε εργάτη, φτωχού αυτοαπασχολούμενου, αγρότη, γυναίκας και νέου των λαϊκών οικογενειών είναι να μπει στη δράση, να οικοδομήσει τη δική του συμμαχία, τη λαϊκή συμμαχία με ταξικό περιεχόμενο και στόχο, ενάντια στο ζυγό των μονοπωλίων και της ΕΕ. Αυτή είναι η μόνη ελπιδοφόρα προοπτική που θέλει το λαό κυρίαρχο του πλούτου που παράγει και της ίδιας της ζωής του».

Στην εκδήλωση χαιρέτισε εκ μέρους των παραγωγών του ντοκιμαντέρ η Φρόσω Τσούκα, υπεύθυνη παραγωγής, η οποία τόνισε ότι «ενώ ακούγαμε τις ιστορίες, δεν μπορούσαμε να φανταστούμε πραγματικά τι είχε συμβεί και βλέποντας τις εικόνες που είχαμε συλλέξει, συγκινηθήκαμε με τις κόκκινες σημαίες που πλημμύριζαν τους δρόμους τότε της Αμερικής». Χαιρέτισε επίσης, εκ μέρους της Ελληνικής Επιτροπής Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης, η αντιπρόεδρος Άννεκε Ιωαννάτου, σημειώνοντας ότι «32 χρόνια τώρα η ΕΕΔΔΑ εκτείνει τη δράση της σε όλη τη Γη, παλεύοντας για τα δικαιώματα των εργαζομένων, των ανέργων και του λαού συνολικά. Αυτό το έργο, της αλληλεγγύης, είναι σήμερα πιο αναγκαίο και επίκαιρο από ποτέ».